25 Marca 2022
Aromia kontra Aromia Drukuj
Co to jest?
Aromia bungii - jest to chrząszcz z rodziny kózkowatych pochodzący z terenu Azji, dotychczas jego występowanie stwierdzono w Chinach, Japonii, Tajwanie, Korei Północnej i Południowej, Mongolii i Wietnamie. W Europie notowany w Niemczech (2011) i we Włoszech (2012). W naturalnym środowisku jest szkodnikiem drzew owocowych z rodzaju Prunus (w szczególności brzoskwini, moreli, śliw i wiśni).
Charakterystyka:
Dorosłe chrząszcze dorastają do długości 23-37 mm. Mają wydłużone lśniące ciało, barwy czarnoniebieskiej, przedplecze w kolorze czerwonym, czułki sięgają do końca ciała lub są dłuższe. Samica składa jaja w nacięciach kory pnia lub grubszych gałęzi na drzewach zdrowych, jak i osłabionych. Larwy rozwijają się we wnętrzu rośliny w wygryzanych przez siebie korytarzach. Wygląd jest typowy dla larw chrząszczy z rodziny kózkowatych - barwy białawej, osiągają długość do 38-50 mm. Uszkadzają one różne partie drzewa, wgryzając się w głąb, tworząc spłaszczone korytarze. O obecności larw mogą świadczyć gromadzące się na ziemi wokół pni odchody i czerwonawe trociny. Przepoczwarzenie następuje w kolbkach poczwarkowych znajdujących się na końcu korytarzy. Chrząszcz opuszcza zasiedlony pień przez okrągły otwór wylotowy znajdujący się w jego dolnej części.
Rozprzestrzenianie:
Aromia bungii rozprzestrzenia się naturalnie przez przeloty dorosłych chrząszczy. Rozwlekany jest również z przesyłkami roślin w których znajdują się stadia larwalne chrząszcza.
Aromia kontra Aromia:
W Polsce występuje inny gatunek chrząszcza z rodzaju Aromia, jest to Aromia moschata (wonnica piżmówka). Jest to gatunek rozprzestrzeniony w całej Europie, niepodlegający obowiązkowi zwalczania. W Polsce występuje tam, gdzie rosną wierzby, ale niebyt często i nielicznie. Szkodnik rozwija się wyłącznie w żywych wierzbach, głównie wierzbie iwie, szarej i wiciowej, rosnących w drzewostanach jak i na plantacjach, zadrzewieniach miejskich, przydrożnych i nadrzecznych. Rozwija się na drzewach zdrowych bądź osłabionych niezależnie od ich grubości. Chrząszcz długości 13-40 mm o ciele wydłużonym, metalicznie zielonym, miedzianozielonym, niebieskim, fioletowym lub czarnym. Na brzusznej stronie przedtułowia znajdują się gruczoły zapachowe, wydzielające zapach piżma (stąd pochodzi nazwa gatunku). Larwy typowe dla kózkowatych. Chrząszcze pojawiają się od końca maja do początku września, maksimum rójki przypada w lipcu. Można je znaleźć na zranionych drzewach, gdzie odżywiają się wyciekającym sokiem lub na kwitnących krzewach (tawuła) i roślinach zielnych (baldaszkowate). Samica składa jaja w dolnych częściach pni w szpary kory lub pęknięcia drewna. Często w jednym pniu lub gałęzi żeruje kilka larw. Na powierzchni kory nad żerowiskiem larw pojawiają się brunatne plamy wyciekającego soku. Cykl rozwojowy wonnicy piżmówki trwa 3-4 lata.
Wonnica jest szkodnikiem wierzb, atakuje drzewa młode, jak i starsze, powodując ich stopniowe obumieranie. Najdotkliwsze szkody czyni na plantacjach wierzby koszykarskiej. Dotychczas nie opracowano metody zwalczania tego szkodnika. Okresowo można odławiać chrząszcze przy użyciu płynnych przynęt oraz zaleca się karczowanie pniaków wierzbowych z żerującymi larwami.
Przepisy prawa:
Rozporządzenie wykonawcze komisji (UE) 2019/2072z 28.11.2019 ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin (…) oraz Rozporządzenie wykonawcze komisji (UE) 2021/2285 z dnia 14 grudnia 2021 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/2072 w odniesieniu do wykazów agrofagów oraz zakazów i wymogów dotyczących wprowadzania do Unii i przemieszczania na jej terytorium roślin, produktów roślinnych i innych przedmiotów (…) przedstawiają wykaz agrofagów kwarantannowych, których występowanie nie jest znane na terytorium Unii (część A) oraz agrofagi kwarantannowe, których występowanie stwierdzono na terytorium Unii (część B).
Chrząszcz wonnicy piżmówki widoczny na zdjęciu okazał się koneserem wina. Nic w tym dziwnego, wszak to nasz lubuski chrząszcz. Żyje w rejonie miodem i winem płynącym!
Tekst: Aleksandra Wolniewicz WIORiN Oddział Świebodzin