07 Sierpnia 2023
NOWY GATUNEK SZKODNIKA W LASACH IGLASTYCH Drukuj
Pracownicy Zespołu Ochrony Lasu w Szczecinku stwierdzili na terenie naszego kraju występowanie nowego owada o nazwie przekraska (krasanka) sosnówka. Gatunek ten w nielicznych źródłach można znaleźć pod dwiema nazwami Haematoloma dorsata lub Haematoloma dorsatum.
Obecność gatunku stwierdzono na terenie Wielkopolski, w powiecie międzychodzkim w Nadleśnictwie Międzychód (RDLP w Szczecinie) dnia 29 maja br., w koronie ściętej sosny zwyczajnej, podczas prowadzenia monitoringu występowania innych szkodników liściożernych. Jest to pierwsze oficjalne stwierdzenie występowania Haematoloma dorsata na terenie Lasów Państwowych, natomiast, w sumie, pojawiły się trzy doniesienia o zaobserwowaniu tego gatunku w bieżącym roku. Do tego roku przekraska sosnówka nie była notowana na terenie Polski.
Obecność występowania tego gatunku została potwierdzona przez naukowców z dziedziny biologii i zoologii, którzy specjalizują się w badaniu owadów z tej grupy systematycznej.
Do tej pory naturalnym miejscem występowania Haematoloma dorsata był rejon morza śródziemnego. Od połowy ubiegłego wieku gatunek jest znany w południowej części Niderlandów oraz zachodniej części Niemiec. Jako szkodnik roślin iglastych spowodował szkody nie tylko w leśnictwie ale także w prywatnych uprawach.
Poniżej krótka charakterystyka gatunku na podstawie opracowania Zespołu Ochrony Lasu w Szczecinku.
Haematoloma dorsata jest owadem o długości 6-8 mm z rzędu pluskwiaków równoskrzydłych (Hemiptera) z rodziny krasankowatych (Cercopidae) o jednorocznym cyklu rozwojowym. Larwa rozwija się u nasady roślin zielnych, głównie traw z rodzajów Deschampsia spp. i Dactyli spp. W tym stadium rozwojowym larwy nie wyrządzają szkód gospodarczych. Dopiero postać dorosła owada, która pojawia się w okresie od początku maja do lipca włącznie (w warunkach naszego kraju pełny okres pojawu nie jest znany), może wyrządzać znaczące szkody nie tylko w leśnictwie i szkółkarstwie ale także w komercyjnej hodowli. Dorosły owad jest wyposażony w aparat gębowy typu kłująco-ssącego. Nakłuwa igły i wysysa płyny fizjologiczne. W miejscu nakłucia na igłach można zaobserwować nekrotyczną opaskę, natomiast wielokrotne nakłucia powodują całkowitą nekrozę igieł, które w efekcie opadają, co prowadzi do osłabienia drzew w wyniku czego mogą one zamierać. W uwarunkowaniach Europy zachodniej roślinami żywicielskimi postaci dorosłej są głównie drzewostany w wieku do 20 lat, z rodzajów Pinus spp., Picea spp., Abies spp., Pseudotsuga spp. oraz rośliny ozdobne takie jak Juniperus spp., Cupressus spp. i Cedrus spp.
Biorąc pod uwagę fakt, że postać dorosłą Haematoloma dorsata stwierdzono w koronie drzewa wysokiego sosny zwyczajnej, można przypuszczać, że starsze drzewostany również mogą być zagrożone.
Autorzy tekstu: Barbara Synoradzka, Adam Krzyżański,
Autor zdjęć: Sławomir Woźniak, Zespół Ochrony Lasu w Szczecinku
Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). WIORiN wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej http://piorin.gov.pl/wiorin/wielkopolskie