Stosowanie doglebowych środków ochrony roślin poprzez fumigację Drukuj
Odkażanie gleby jest powszechnie nazywane fumigacją. Słowo to pochodzi od łacińskich fumigatus/fumigare, które oznaczają dymienie, kadzenie. Fumigacja jest zatem metodą zwalczania szkodników (np. owadów i gryzoni) i sprawców chorób (grzybów, bakterii, wirusów i in.) za pomocą środków ochrony roślin w formie dymu, pary lub gazu. Środki te z kolei nazywamy fumigantami, chociaż zabieg można również wykonać z użyciem gorącej pary wodnej o temperaturze około 200oC. Główną zaletą fumigacji jest wysoka skuteczność (nierzadko jest to zabieg ostateczny) oraz neutralność procesu dla odkażanego materiału.
Jak każde stosowanie środków ochrony roślin, tak również wykorzystanie fumigantów podlega kontroli PIORiN. Dokumentacji tej stosunkowo rzadkiej metodzie ochrony roślin przyjrzeli się inspektorzy Oddziału w Końskich podczas kontroli przedsiębiorstwa świadczącego usługi fumigacyjne. Ten rodzaj kontroli, jak każdy zaliczany do stosowania środków ochrony, wykonywany jest bez wcześniejszego uprzedzenia.
Warto pamiętać, że zakup oraz stosowanie środków do fumigacji jest możliwe jedynie po ukończeniu specjalnego szkolenia fumigacyjnego. Obowiązkowy kurs dla użytkowników profesjonalnych stosujących środki ochrony roślin (w formie oprysku) nie daje uprawnień do wykonywania tego zabiegu i zakupu środków gazujących.
Urządzenia aplikujące, zwane fumigatorami, powinny być w pełni sprawne w chwili wykonywania zabiegu. Sam zabieg, choć bardzo skuteczny, wymaga zastosowania szczególnych środków ostrożności w połączeniu z pełną ochroną osobistą operatora. Metoda fumigacji zawsze musi być dobrana do rodzaju agrofaga i odkażanego materiału. Obowiązkowe jest również prowadzenie na bieżąco ewidencji wykonanych zabiegów i poprawne przechowywanie fumigantów w gazoszczelnych opakowaniach.