Seradela siewna Drukuj
Seradela siewna (Ornithopus sativus Brot.) należąca do rzędu bobowców, rodziny bobowatych, rodzaju seradela jest cenną rośliną pastewną o niewielkich wymaganiach. Aktualnie uprawiana jest w wielu rejonach świata. W naturalnym środowisku występuje ona na obszarach Afryki północno-zachodniej (Maroko, Algieria), w południowych rejonach Europy i na Półwyspie Pirenejskim (Hiszpania, Portugalia) oraz w Australii i Nowej Zelandii. Seradela pastewna osiąga wysokość 35-55 cm, a jej łodyga jest cienka i miękko owłosiona, rozesłana lub półstojąca. Roślina rozgałęzia się tuż nad ziemią wytwarzając nawet do kilkunastu pędów bocznych. Liście seradeli są długie, delikatne, składające się z 5-15 par podłużnych, eliptycznych, miękko owłosionych listków. Kwiatostan tworzą małe grona, wyrastające z kątów liści, osadzone na długich i cienkich szypułkach. Kwiaty są drobne barwy białej, różowej lub białoróżowej. Kwitnie od lipca do sierpnia. Owocem jest wielonasienny strąk, prosty bądź lekko zagięty, zakończony ostrym dziobem, składający się z 4-7 jednonasiennych członów. Materiał siewny stanowią jednonasienne człony strąka. Seradela ze względu na małe wymagania glebowe nazywana jest „koniczyną piasków”, bowiem dobrze plonuje nawet na glebach lekkich o odczynie kwaśnym lub lekko kwaśnym. Co ciekawe, dobrze wykorzystuje wodę pochodzącą z mgły i rosy dzięki czemu jest stosunkowo odporna na suszę. Najczęściej seradelę uprawia się jako wsiewkę w zboża ozime (żyto, pszenżyto), których zbiór następuje w III dekadzie lipca. Taka uprawa nie zajmuje miejsca na polu, a uzyskany plon przeznacza się na paszę w okresie jesiennym lub jako nawóz zielony, który może być także ważnym pożytkiem dla pszczół w sierpniu. Kwiaty seradeli wydzielają sporo nektaru, lecz jest ich niewiele na roślinie, stąd niska wydajność miodowa.
Dlaczego Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa interesuje się tym gatunkiem?
W związku z pojawieniem się seradeli w Obwieszczeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 października 2017 r. (Dz.U. MRiRW 2017 r., poz. 75) w sprawie wykazu gatunków roślin, których odmiany podlegają rejestracji, oraz których materiał siewny może być wytwarzany, oceniany i kontrolowany. Wytworzenie materiału nasiennego jest związane z oceną polową, oceną laboratoryjną, a także oceną tożsamości i czystości odmianowej nad którą PIORiN prowadzi nadzór. Ocena materiału siewnego ma na celu sprawdzenie czy materiał siewny spełnia wymagania w zakresie jego wytwarzania i czy odpowiada określonym normom jakościowym.
Aktualnie w Krajowym Rejestrze Odmian Roślin Uprawnych jest wpisana tylko jedna odmiana seradeli pastewnej - Igela. Produkcja materiału nasiennego w Polsce jest niewielka. Pierwsze plantacje nasienne zostały zgłoszone do oceny w 2022 r. Było to 7 plantacji na łącznej powierzchni 117,18 ha. W bieżącym roku przyjęto do oceny 71 plantacji na powierzchni 1147,44 ha.
Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). GIORiN wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej www.piorin.gov.pl.