Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa

Arbuskularne grzyby mykoryzowe – przyszłość rolnictwa Drukuj

W kontekście pracy Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa bardzo często piszemy o mikroorganizmach niekorzystnie wpływających na rośliny uprawne. Istnieje jednak spora grupa organizmów, których obecność w glebie przynosi wiele korzyści dla upraw. Przykładem są arbuskularne grzyby mykoryzowe, w skrócie AGM, z gromady Glomeromycota, będące symbiontami około 80% roślin lądowych. Strzępki AGM rozwijają się częściowo wewnątrz korzeni roślin, a częściowo poza nimi w glebie, stanowiąc uzupełnienie systemu korzeniowego i przyczyniając się do silniejszego związania rośliny z podłożem oraz lepszej dostępności składników odżywczych.
AGM zwiększają tolerancję roślin na suszę i zasolenie gleby, wpływają na lepsze odżywienie roślin i odporność na patogeny.

Ponadto grzyby arbuskularne ulepszają strukturę gleby poprzez wydzielanie substancji o właściwościach kleju nazywane glomalinami.

Badania nad mykoryzą arbuskularną mogą przyczynić się do poprawy wydajności produkcji rolnej w całej Europie, zwłaszcza w gospodarstwach, w których nie można stosować pestycydów, ani nawozów sztucznych.

 Starszy Inspektor Pani Anna Kozłowska pracownik WIORiN w Koszalinie Oddział w Goleniowie prowadziła w ramach pracy doktorskiej badania nad AGM przyczyniając się do opisania 19 nowych gatunków, 6 nowych rodzajów i jednej nowej rodziny w gromadzie Glomeromycota.

Również pod kierownictwem Pana prof. dr hab. J. Błaszkowskiego badania grzybów mykoryzowych przeprowadzała wcześniej, w ramach pracy magisterskiej Zachodniopomorska Wojewódzki Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Koszalinie Pani Barbara Hawrył

 

Opis fotografii:

Fot. 1. Strzępka AGM tworząca strukturę pośrednicząca w wymianie składników między grzybem a rośliną nazywana arbuskulą wewnątrz komórki korzenia. Nazwa tej struktury odpowiada za termin „grzyby arbuskularne”.

 

Fot. 2. Zarodniki jednego z nowo opisanych gatunków AGM, z charakterystyczną strukturą warstw ściany zewnętrznej (swl to skrót z ang. spore wall layer). Pochodząca z Litwy Dominikia lithuanica.

 

Fot. 3. Nowo opisana rodzina Pervetustaceae jest reprezentowana przez gatunek Pervetustus simplex, którego zarodniki są widoczne na zdjęciu. 

 

 

Fotografie udostępnione dzięki uprzejmości prof. dr hab. Janusza Błaszkowskiego z Pracowni Ochrony Roślin Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego.

 

 

---