23 Kwietnia 2024
Zagrożenia w uprawie rzepaku - chowacz podobnik (Ceutorhynchus assimilis Payk.) Drukuj
W momencie wegetacji, w której aktualnie znajdują się uprawy rzepaku ozimego zagrożenie ze strony szkodników stanowi między innymi chowacz podobnik Ceutorhynchus assimilis Payk.
Jest to chrząszcz Coleoptera o charakterystycznie ryjkowcowato wydłużonej głowie (należy do rodziny ryjkowcowatych Curculionidae) i długich odnóżach. Długość ciała dochodzi do 3 mm, jest koloru czarnego choć z powodu owłosienia wydaje się być szary, pokryty łuskami. Składane jaja są białe, błyszczące, owalne, długości 0,5 mm. Larwa jest beznoga, długości 4-5 mm, biaława, łukowato wygięta z jasnobrązową głową. Poczwarka jest biała, długości 4 mm.
Chrząszcze zimują w wierzchniej warstwie gleby pod ściółką. Wiosną, w okresie tworzenia się pąków kwiatowych, gdy temperatura osiągnie około 13°C przelatują na pola rzepaku. Po odbyciu żeru uzupełniającego samica składa jaja do otworów wygryzionych w ścianie młodej łuszczyny. Po upływie 8 do 9 dni wylęga się larwa, która żeruje na zalążkach nasion. W łuszczynie żeruje tylko jedna larwa. Dorosłe larwy opuszczają łuszczyny i przepoczwarczają się w glebie. W lipcu i sierpniu pojawiają się młode chrząszcze. Po krótkim okresie żerowania przechodzą na miejsca zimowania. Chowacz podobnik wykształca jedno pokolenie w ciągu roku.
Obok rzepaku ozimego i jarego do roślin żywicielskich chowacza podobnika zalicza się: rzepik, gorczycę, warzywa kapustne, rzodkiew, rzodkiewkę oraz różne rośliny krzyżowe dziko rosnące szczególnie z dużymi łuszczynami. Uszkodzenia powodowane przez chowacza podobnika widoczne są z zewnątrz dopiero, gdy larwa poprzez wydrążony otwór opuszcza łuszczynę. Larwy niszczą do 5 zawiązków nasion w łuszczynie. Uszkodzona łuszczyna pozostaje zamknięta, jednak przedwcześnie żółknie i jest lekko zdeformowana. Bezpośrednie szkody są na ogół niewielkie, natomiast szkody pośrednie spowodowane przez pryszczarka kapustnika (Dasyneura brassicae Winn.) mogą być bardzo duże. Woda dostająca się przez otwory do łuszczyn prowadzi do gnicia łuszczyn i nasion. Uszkodzone łuszczyny porażane są przez szarą pleśń.
Obserwacje nad nasileniem liczebności szkodników łuszczynowych należy rozpocząć przed początkiem kwitnienia rzepaku. Obserwować należy naloty chrząszczy chowacza podobnika. Szkodnik nalatuje od strony lasów, dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na część plantacji, która przylega do zadrzewień. Kontrolę nalotu szkodników łuszczynowych należy prowadzić systematycznie (2-3 razy w tygodniu). Progiem szkodliwości dla chowacza podobnika jest stwierdzenie przed kwitnieniem rzepaku średnio 1 chrząszcza na 1 roślinie. Podczas kwitnienia w rejonie słabego występowania pryszczarka kapustnika: 1 chrząszcz na 1 roślinie, a w rejonie licznego występowania pryszczarka kapustnika: 1 chrząszcz na 2 rośliny. Chemiczne zwalczanie chowacza podobnika należy wykonać po wykształceniu się pierwszych łuszczyn, zwracając szczególną uwagę na ochronę zapylaczy. Zabieg należy wykonać po zakończeniu lotu pszczół, przestrzegając prewencji.
zdjęcie przedstawia...
zdjęcie przedstawia...
Zdjęcie przedstawia...
Zdjęcie przedstawia...