Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa

Raport nr 27 na temat nowych zagrożeń fitosanitarnych dla Polski – streszczenie Drukuj

Larwy Bactrocera...

Orientus ishidae:...

Orientus ishidae:...

Bataty (Ipomoea batatas) których bulwy znane są jako słodkie ziemniaki, zdobywają coraz większe uznanie w krajach europejskich. W Polsce z uwagi na ograniczone możliwości przezimowania bataty spotyka się tylko w uprawach amatorskich, np. w tunelach foliowych. Jednym z patogenów batata jest wirus chlorotycznej karłowatości batata (Sweet potato chlorotic stunt virus), który w krajach Unii Europejskiej podlega obowiązkowi zwalczania. Patogen występuje w Ameryce (Kostaryka, USA, kilka krajów Ameryki Południowej), Afryce i południowej części Azji. W Europie gatunek ten został po raz pierwszy stwierdzony w 2002 r. w Hiszpanii, a w 2020 r. w Portugalii. W styczniu 2022 r. został on wykryty na Węgrzech, we wrześniu 2022 r. w Holandii, a październiku 2022 r. w próbce roślin batata pochodzących z Portugalii, uprawianych w Belgii. W innych rejonach Belgii zasadzono rośliny batata pochodzące z tej samej partii, co zainfekowany materiał. Przeprowadzone badania wykazały obecność wirusa chlorotycznej karłowatości batata na wspomnianych roślinach, we wszystkich miejscach ich uprawy.

W Europie rozprzestrzenia się Grapevine red globe virus znany tylko jako patogen winorośli (Vitis vinifera).  Wirus ten występuje w Azji (Chiny, Iran, Japonia), Ameryce (USA, Brazylia), a spośród krajów europejskich w Czechach, Hiszpanii, Francji, Niemczech, Słowenii, na Węgrzech i w Wielkiej Brytanii. Wirus może występować w postaci bezobjawowej. Alternatywnie, na zainfekowanych przez niego roślinach mogą pojawiać się czerwone przebarwienia, plamy i cętkowatość na liściach. Na roślinach zasiedlonych przez Grapevine red globe virus często współwystępują inne wirusy.

Rośliny pochodzące z krajów trzecich, zwłaszcza nieeuropejskich, przewożone w bagażach pasażerów mogą być porażone przez organizmy szkodliwe, a tym samym stwarzać zagrożenie fitosanitarne dla upraw na terytorium Europy. Nie wolno wwozić do Unii Europejskiej roślin, owoców (oprócz bananów, orzechów kokosowych, daktyli, ananasów i durianów), warzyw, kwiatów i nasion bez świadectwa fitosanitarnego. W latach 2016-2021 w regionie Kampania we Włoszech stwierdzono w bagażach pasażerów linii lotniczych różne cześci roślin, owoce, korę, suszone liście. W 41% przypadków w przewożonych owocach stwierdzono różne gatunki szkodników.

Fusarium brachygibbosum jest polifagicznym grzybem porażającym różne gatunki roślin zielnych i zdrewniałych. Patogen jest notowany w Azji (Arabia Saudyjska, Chiny, Indie, Iran, Irak, Katar, Malezja), Afryce (Algieria, Maroko, RPA, Tunezja), Ameryce (Meksyk, USA) i Australii. Spośród krajów europejskich był on notowany w Azerbejdżanie, Turcji i we Włoszech. We Włoszech patogen został stwierdzony w glebie, osadach z dna morskiego, a ponadto w nasionach komosy ryżowej i pszenicy durum, a następnie w 2022 r. po raz pierwszy wykryto go w ziemniakach. Na ziemniakach grzyb może wywoływać suchą zgniliznę bulw, która może doprowadzić do ich obumierania i mumifikacji. Kategoryzacja grzyba przeprowadzona przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) pozwoliła uznać go za agrofaga, który może zadomowić się na terytorium Unii i stwarzającego potencjalne zagrożenie fitosanitarne w Unii Europejskiej.

Orientus ishidae (Matsumura) jest owadem – pluskwiakiem z rodziny Cicadelidae. Został on stwierdzony w Ameryce Północnej (Kanada, USA), Azji (Chiny, Filipiny, Japonia, Korea, Tajwan), a ponadto w kilkunastu krajach Europejskich, Jest on polifagiem porażającym zdrewniałe gatunki liściaste.        

W latach 2014-2015 szkodnika wykryto po raz pierwszy w Polsce, na terenie województw: dolnośląskiego, małopolskiego, mazowieckiego, śląskiego i wielkopolskiego, w trakcie badań przeprowadzonych przez pracowników naukowych Instytutu Ochrony Roślin – Państwowego Instytutu Badawczego na dębach, głogach, leszczynie, świdośliwie i wiązach.

Osobniki dorosłe i nimfy odżywiają się sokami roślin. Uszkodzenia powstałe w wyniku żerowania widoczne są na liściach w postaci jednej dużej plamy na każdym liściu, która brązowieje a następnie następuje nekroza całego liścia. Owad uważany jest za potencjalnego wektora fitoplazm porażających rośliny.

Pełny tekst raportu znajduje się na stronie http://piorin.gov.pl/zdrowie-roslin/nowe-zagrozenia/

Wszelkie treści zamieszczone na tej stronie internetowej (teksty, zdjęcia itp.) podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019, poz. 1231 z późn. zm.). GIORiN wyraża zgodę na wykorzystanie całości lub części powyższej informacji, pod warunkiem podania źródła i odnośnika do adresu strony internetowej piorin.gov.pl.