07 Stycznia 2019

Ambrozja bylicolistna - groźny chwast w uprawie roślin Drukuj

W próbach sorga wykryto dużą ilość charakterystycznych nasion ambrozji bylicolistnej. Nasiona sorga zostały sprowadzone do Polski celem utworzenia z nich mieszanek pokarmowych dla ptaków.

Ambrozja bylicolistna Ambrosia artemisiifolia L. należy do rodziny astrowatych i pochodzi z Ameryki Północnej. Łatwo ją pomylić z innymi roślinami np. komosą białą. Jak sama nazwa wskazuje, jest bardzo podobna do bylicy pospolitej.

 

Charakterystyczne dla ambrozji są liście wcinane, podzielone, pierzastodzielne od strony górnej ciemnozielone, od dołu szarawe. Ogonki liści są odstająco owłosione. Łodyga o wysokości 30-150 cm kosmato owłosiona, kanciasta, lekko bruzdkowana. Kwiaty są rurkowate, rozdzielnopłciowe, w drobnych koszyczkach. Koszyczki męskie wielokwiatowe w szczytowych kłosach lub nibygronach, ich okrywa jest naga, lub słabo owłosiona. Koszyczki żeńskie po 5-6 w pęczku w kątach górnych liści, posiadają dzióbek o długości ok. 1,2 mm i 4-7 cierni w okrywie. Owocem jest  niełupka kształtu jajowatego, u podstawy klinowato zwężona o długości 3–4 mm, z siatkowatym rysunkiem na powierzchni. Wokół wierzchołkowej części osłony 5-10 drobnych wyrostków oraz jeden wyraźny wyrostek położony centralnie.

 

Ambrozja pochodzi z Ameryki Północnej. Poza Stanami Zjednoczonymi występuje na Węgrzech, Niemczech, w Austrii, w północnych Włoszech, w niektórych regionach Francji, na Ukrainie, a na terenie naszego kraju głównie w południowo- zachodniej części.

 

W Polsce stwierdzono obecność trzech gatunków ambrozji:

  1. ambrozja bylicolistna (Ambrosia artemisiifolia L.),
  2. ambrozja zachodnia (Ambrosia psilostachya DC.),
  3. ambrozja trójdzielna (Ambrosia trifida).

 

Ambrozja najlepiej rozwija się w miejscach nasłonecznionych, ciepłych, na glebach suchych o małej żyzności. Jej siedliskiem są najczęściej przydroża, miejsca ruderalne, suche murawy, spotykana jest również w pobliżu ciągów komunikacyjnych oraz brzegach wód. Roślina rozmnaża się wyłącznie za pomocą nasion, które mają zdolność przetrwania niekorzystnych do kiełkowania warunków nawet przez wiele lat. Nasiona roznoszone są przeważnie z wiatrem, z zanieczyszczoną nasionami ziemią, w zanieczyszczonej karmie dla ptaków. Jako chwast ma duże możliwości adaptacyjne, może powodować spadek plonu, jej szkodliwość przejawia sią wysoką konkurencyjnością z roślinami uprawnymi o światło, wodę i składniki pokarmowe.

 

Ambrozja bylicolistna to jedną z najbardziej niebezpiecznych roślin dla alergików. Jej pyłek jest silnym alergenem, pyłek jest obfity i wyjątkowo lotny, przemieszcza się wraz z wiatrem nawet na dziesiątki kilometrów. Na obszarach gdzie ambrozja rośnie reakcje alergiczne występują u osób wrażliwych na alergeny pyłku tej rośliny przy stężeniu od 40 do 200 ziaren pyłku/m3 powietrza.

 

Zamieszczone zdjęcia pochodzą ze zbiorów Pracowni Oceny Nasion WIORiN w Katowicach oraz ze strony internetowej https://atlas.roslin.pl.

 

Dodatkowe wiadomości na temat ambrozji bylicolistnej można znaleźć tutaj w „Karcie wykrycia”.


lista aktualności