09 Września 2021

Zasady przemieszczania do stref chronionych roślin żywicielskich zarazy ogniowej Drukuj

Objawy zarazy ogniowej na gruszy
Objawy zarazy...
Owoce irgi porażone przez bakterię Erwinia amylovora
Owoce irgi porażone...
Jabłoń z objawami zarazy ogniowej
Jabłoń z objawami...

Zaraza ogniowa jest chorobą wywoływana przez bakterię Erwinia amylovora. Bakteria ta poraża  wiele rodzajów roślin, w tym m.in: Amelanchier spp, Chaenomeles spp, Crataegus spp, Cydonia spp,  Eriobotrya spp, Malus spp, Mespilus spp, Pyracantha spp, Pyrus spp, Sorbus spp.  Objawami porażenia są brązowienie i stopniowe czernienie porażonych części roślin, pastorałowate wygięcia pędów, a także w warunkach podwyższonej wilgotności -  wycieki.
 

Erwinia amylovora jest agrofagiem kwarantannowym tylko dla specjalnie wydzielonych w Unii obszarów dla tzw. stref chronionych. W związku z tym, przemieszczanie roślin, które są żywicielami bakterii Erwinia amylovora do stref chronionych, z terytoriów nie będących taką strefą (np. Polski) jest dopuszczone tylko z tzw. stref buforowych, zatwierdzonych przez właściwy ds. zdrowia roślin urząd państwa członkowskiego UE (w Polsce będzie to PIORiN). Rośliny żywicielskie, dla których zostały ustalone wymagania szczególne muszą być zaopatrzone w odpowiedni paszport roślin dla strefy chronionej, który będzie poświadczeniem, że te dodatkowe wymagania zostały spełnione. Paszport roślin dla strefy chronionej musi być zgodny z wzorem dostępnym w Rozporządzeniu Wykonawczym Komisji (UE) 2017/2313: http://data.europa.eu/eli/reg_impl/2017/2313/oj.
 

Strefa chroniona to terytorium całego państwa członkowskiego UE lub jego wydzielony obszar, na którym  agrofag nie występuje lub występuje w bardzo małym nasileniu. Celem tworzenia tych stref jest ochrona przed przedostaniem i zadomowieniem się danego agrofaga na obszarze, gdzie on nie występuje lub jeśli występuje, to w niewielkim stopniu i możliwa jest jego eliminacja. Państwa członkowskie, na terenie których zlokalizowane są strefy chronione ze względu na bakterię E.amylovora, to: Estonia, Hiszpania, Francja, Finlandia, Irlandia, Łotwa, Litwa, Słowacja, Słowenia, Włochy.
 

Strefy buforowe są tworzone na terenie państw członkowskich, w których całkowite pozbycie się agrofaga (w tym przypadku Polska) nie jest możliwe. Celem ich funkcjonowania jest umożliwienie przemieszczania roślin żywicielskich bakterii do stref chronionych i w ich obrębie. Strefa buforowa obejmuje powierzchnię nie mniejszą niż 50 km², np. teren szkółki i otaczający ją pas o szerokości co najmniej 500 m. Dokładne wytyczne w sprawie wyznaczenia strefy buforowej można uzyskać w jednostkach  Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.
 

Szczegółowe informacje na temat rodzajów/gatunków roślin i stref chronionych oraz krajów, dla których te strefy zostały ustanowione, wymagań fitosanitarnych oraz wykazu gatunków/rodzajów wymagających odpowiedniego paszportu roślin przy przemieszczaniu do stref chronionych, dostępne są w Rozporządzeniu Wykonawczym Komisji (UE) nr 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. (Załączniki III, IX, X, XIV): https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=CELEX%3A32019R2072


lista aktualności
Rejestr zmian
Data publikacji informacji: 09.09.2021 00:00
Data aktualizacji informacji: 10.09.2021 15:27
Sprawdź historię zmian